Uwaga
Ten artykuł pochodzi z archiwum serwisu WWW i może nie spełniać kryteriów związanych z dostępnością definiowanych przez standard WCAG2.1AA.
30 sierpnia br. Donald Tusk został wybrany na nowego szefa Rady Europejskiej. Obejmie stanowisko 1 grudnia 2014.
Europejscy przywódcy poparli kandydaturę polskiego premiera jednogłośnie. UE tym razem uniknęła podziałów.
Dzień wyborów pokazał, jak bardzo ceniony w Europie jest polski premier. Herman Van Rompuy powiedział, że Tusk jest jednym z weteranów wśród unijnych przywódców. Brał udział we wszystkich najważniejszych decyzjach UE. Wzbudził podziw swoich kolegów w innych krajach, gdy z determinacją i pewnością siebie rządził swoim krajem w czasie kryzysu gospodarczego. Van Rompuy nazwał polskiego premiera „mężem stanu dla Europy”.
Premier ocenił, że głównym zadaniem przewodniczącego Rady Europejskiej jest nieustanne budowanie kompromisów. Jako najważniejsze wyzwanie wskazywał wspólny interes europejski. Podkreślił, że pochodzi z kraju, dla którego „zjednoczona Europa ma sens”.
Podkreślił też, że polskie dziedzictwo i jego dotychczasowe doświadczenie, mogą stać się bardzo istotnym źródłem energii, której UE potrzebuje i będzie potrzebowała w najbliższych latach bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Wskazywał, że dramatyczne zdarzenia wokół Europy będą wymagały spójnego stanowiska wszystkich członków Wspólnoty. Codziennie musimy sobie odpowiadać na pytanie wobec konfrontacji na Ukrainie, ale także wobec sytuacji w Syrii, Libii – kim my jesteśmy, jak my wspólnie możemy odpowiedzieć na to wyzwanie? Fundamentem musi być umiejętność budowania wspólnego punktu widzenia. Pomożemy Ukrainie, pomożemy naszym sąsiadom na południu, wyłącznie wtedy, kiedy będziemy umieli zbudować wspólny, jednoznaczny punkt widzenia. Musimy być jednocześnie odważni i odpowiedzialni. Wyobraźnia i zdrowy rozsądek muszą być razem – szczególnie wobec wyzwań, które (…) są tak dramatyczne w sąsiedztwie UE – podkreślił Tusk. Dla mnie rzeczą najważniejszą (…) jest, abyśmy wspólnie umieli wypracować politykę wobec konfliktu ukraińsko-rosyjskiego tak, aby to stanowisko było odważne, ale nie radykalne; i tak, by było skuteczne, jeśli chodzi o osiągnięcie pokoju. To nasz wspólny punkt widzenia.
Herman Van Rompuy w swoim wystąpieniu podkreślał, że 10 lat po przystąpieniu do UE Polska jest „w sercu Europy”. Według obecnego przewodniczącego Rady Europejskiej, trzy wyzwania, jakie stoją przed nowymi liderami UE, to stagnacja gospodarcza, kryzys ukraińsko-rosyjski –”najpoważniejsze zagrożenie dla bezpieczeństwa naszego kontynentu od czasów zimnej wojny” – oraz miejsce Wielkiej Brytanii w Europie.
Fragment pierwszego wystąpienia D. Tuska (video)
Rada Europejska (fr. Conseil européen, ang. European Council) – instytucja Unii Europejskiej mająca za zadanie wyznaczanie ogólnych kierunków rozwoju Unii i jej priorytetów politycznych.
Rady Europejskiej nie należy mylić z Radą Unii Europejskiej ani Radą Europy.
Rada Europejska (RE) składa się z głów państw lub szefów rządów państw członkowskich (większość państw jest aktualnie reprezentowana przez premierów, z wyjątkiem Cypru, Francji, Litwy i Rumunii, które są reprezentowane przez prezydentów) oraz jej przewodniczącego (wybieranego przez Radę Europejską na 2,5-letnią kadencję) i przewodniczącego Komisji Europejskiej. W jej pracach bierze też udział wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa. Posiedzenia Rady Europejskiej to szczyty, na których spotykają się przywódcy UE, aby podejmować decyzje dotyczące ogólnych priorytetów politycznych i najważniejszych inicjatyw wspólnotowych. W ciągu roku odbywają się zazwyczaj cztery posiedzenia, którym przewodniczy stały przewodniczący. Rola RE polega na wyznaczaniu ogólnych kierunków polityki i priorytetów UE oraz rozwiązywaniu złożonych i delikatnych kwestii, których nie można było rozwiązać na niższym szczeblu współpracy międzyrządowej. Chociaż Rada Europejska ma wpływ na określanie kalendarza politycznego UE, nie ma uprawnień do uchwalania aktów prawnych.
Przewodniczący RE zapewnia „na swoim poziomie oraz w zakresie swojej właściwości reprezentację Unii na zewnątrz w sprawach dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, bez uszczerbku dla uprawnień wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa”. Po każdym szczycie przewodniczący RE składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu; nie odpowiada jednak przed tą instytucją politycznie ani w żaden inny sposób. Kadencja przewodniczącego RE trwa 2,5 roku; można ją jednak odnowić.
Źródło: tvn24.pl; Gazeta.pl; Europa.eu; Reuters; Wikipedia
