Uwaga
Ten artykuł pochodzi z archiwum serwisu WWW i może nie spełniać kryteriów związanych z dostępnością definiowanych przez standard WCAG2.1AA.
14 listopada br. Komisja Europejska wydała komunikat stanowiący wkład do spotkania przywódców UE zaplanowanego na 17 listopada br. w Goeteborgu (Szwecja). Podczas szczytu omawiana będzie m.in. przyszłość edukacji i kultury jako narzędzi do wzmacniania poczucia tożsamości europejskiej.
Przewodniczący KE, Jean-Claude Juncker w swoim przemówieniu zaznaczył, iż edukacja oraz kultura są kluczowe dla przyszłości Unii – We wspólnym interesie wszystkich państw członkowskich leży wykorzystanie pełnego potencjału edukacji i kultury jako czynnika napędzającego wzrost gospodarczy, sprawiedliwość społeczną oraz tworzenie miejsc pracy.
Wiceprzewodniczący KE ds. zatrudnienia, wzrostu, inwestycji oraz konkurencyjności, Jyrki Katainen dodał, że tylko zbiorowy wysiłek pozwoli całej Europie kształtować jej przyszłość na swoich zasadach. Podkreślił także, że podobnie jak w przepływie osób, granice dla nauki i wymiany pomysłów powinny być otwarte.
Komisja Europejska przedstawiła swoją wizję wykreowania Europejskiego Obszaru Edukacji (European Education Area) do 2025, która powinna zawierać:
Urzeczywistnienie mobilności dla wszystkich
Wzajemne uznawanie
Ulepszenie współpracy dot. opracowywania programów nauczania
Poprawę nauczania języków obcych
Promowanie kształcenia ustawicznego
Upowszechnienie innowacji i umiejętności cyfrowych w edukacji
Wspieranie nauczycieli i liderów szkolnych oraz wspomaganie ich rozwoju
Tworzenie sieci europejskich uniwersytetów
Inwestowanie w edukację (cel – 5% PKB)
Zachowanie dziedzictwa kulturowego oraz wspieranie poczucia europejskiej tożsamości i kultury
Wzmocnienie europejskiego wymiaru Euronews
Tło wydarzeń:
Edukacja i kultura nie stanowią części polityki wspólnotowej – odpowiedzialność za nie spoczywa na każdym z członków UE z osobna i to na wszystkich poziomach: lokalnym, regionalnym i narodowym. Jednak to Unia Europejska od lat odgrywa ważną rolę uzupełniającą. Przykładem może być utworzenie programu Erasmus (od 2014r. Erasmus+), który w czasach swojej 30-letniej działalności zaktywował 9 mln osób, tj. studentów, nauczycieli oraz wolontariuszy.
Ponadto, w ciągu ostatniej dekady UE przygotowała szereg narzędzi „miękkich”, aby pomóc państwom członkowskim w opracowaniu krajowej polityki edukacyjnej. Od 2000 r. państwa członkowskie współpracują w programie „Ramy europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia”, które określają wspólne cele i punkty odniesienia.
Realizacja strategii Europa 2020 przyczyniła się już do redukcji liczby osób kończących edukację przedwcześnie – z 13,9% w 2010 r. do 10,7% w 2016 r. Z kolei dyplom uczelni wyższych otrzymuje już 39,1% osób w wieku uniwersyteckim, a nie jedynie z 34%, jak to było siedem lat temu.