Uwaga

Ten artykuł pochodzi z archiwum serwisu WWW i może nie spełniać kryteriów związanych z dostępnością definiowanych przez standard WCAG2.1AA.

Unijna strategia ochrony bioróżnorodności na okres do 2020 r. zawiera zobowiązanie Komisji Europejskiej do opracowania strategii dotyczącej zielonej infrastruktury, która to stanowi ważny krok w kierunku ochrony kapitału naturalnego. Dokument ten został w maju b.r. przedstawiony przez Komisję, a jego treść dyskutowana na konferencji: „Zielona infrastruktura: angażowanie regionów, miast i społeczeństwa” w dniu 4 listopada 2013 roku.

Zielona infrastruktura to system opierający się na zasadzie, że ochrona i wzmacnianie przyrody i naturalnych procesów, oraz wielorakie korzyści, jakich źródłem dla społeczności ludzkiej jest przyroda, są świadomie włączane do planowania przestrzennego i rozwoju terytorialnego. Rozwiązania w zakresie zielonej infrastruktury są szczególnie ważne w środowisku miejskim, gdzie sprzyjają spójności społecznej, zapewniają lepszą jakość powietrza i wody pitnej, jak również stwarzają możliwości kooperacji pomiędzy obszarami wiejskimi i miejskimi. Ponadto, inwestycje w zieloną infrastrukturę mają duży potencjał wzmacniania rozwoju miejskiego i regionalnego, w tym poprzez tworzenie i utrzymywanie miejsc pracy, aplikowanie innowacyjnych, przyjaznych środowisku rozwiązań, które w efekcie kreują możliwości mądrych inwestycji.

Ważną kwestią poruszoną podczas konferencji było finansowanie projektów zielonej infrastruktury. Komisarz Janez Potocnik przedstawił następujące źródła finansowania:

– Wsparcie w ramach europejskich funduszy strukturalnych;

– Fundusze Programu LIFE;

– Środki Europejskiego Funduszu Rolnego i Rybackiego;

– Wsparcie w ramach współpracy z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym.

Zawiązanie trwałej współpracy z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym jest pewnego rodzaju wyzwaniem, gdyż finansowanie projektów zielonej infrastruktury uważane jest przez sektor bankowy jako działania wysokiego ryzyka. Pomimo to, EBI zadeklarowało zwiększone wsparcie finansowe w sektorze eko-innowacji dla małych i średnich przedsiębiorców, aby zagwarantować ich konkurencyjność.

Miastem, które obecnie realizuje projekty zielonej infrastruktury jest np. Kopenhaga, której władze wprowadziły politykę tzw. zielonych dachów zobowiązującą deweloperów do kreowania zielonej przestrzeni na szczycie nowo powstających budynków. Ta polityka jest częścią strategii, która zakłada neutralizację dwutlenku węgla w obszarze miasta przy pomocy zielonej infrastruktury.

Komisarz Janez Potocnik podkreślił, iż realizacja strategii zielonej infrastruktury wymaga utworzenia sieci informacji i edukacji, a przede wszystkim aktywnego udziału społeczeństwa oraz sektora prywatnego.

Zielona Infrastruktura – zwiększanie kapitału naturalnego Europy.